De poort

Welkom bij de poort der waarneming. De ingang en uitgang van het labyrint op de berg. De poort bestaat uit twee tegenover elkaar staande delen met grote stenen waarvan het midden een dynamische ruimte markeert. Dynamisch, doordat de eeuwenoude stenen zijn ontsproten aan de schoot van Moeder Aarde en daardoor bestaan uit sterrenstoffen en kosmische krachten. Kosmische krachten, energie, vuur! En net zoals vuur ontstaat door twee stenen tegen elkaar aan te bewegen, zo kan de mens – tevens bestaande uit sterrenstof – ook opvlammen op deze plek tussen de stenen van de poort. Dynamisch als een oplaaiend vuur een bliksemflits als een gedachtenflits in een moment! Waar komen we vandaan, voordat we nog maar een piepklein celletje waren?

Dynamisch is de poort, omdat het een ontmoetingsplek is van het begin en het einde en waarvan het einde alweer een nieuw begin is… Een voortdurende levenscyclus die bestaat in alles wat leeft. Zo kán de reis zijn door het labyrint. Veeg verstarde gedachten weg om in de flow en in de dynamiek te raken op deze plek bij de poort der waarneming…

“Treed binnen door de  poort en kom in de grote doorschijnende ruimte van dit kristallen paleis op deze magische berg, waar je zowel binnen als buiten kan zijn”.

En als vanzelf sta je er binnenin! Opeens worden je ogen geopend… De tijd wordt doorzichtig, je kunt er doorheen kijken. Hier kun je als reiziger tot aan de sterrenhemel reiken, je in kristal laten spiegelen als een schitterende ster. Er gebeurt een wonder als een ander dimensie ingrijpt…

‘There are things known and there are things unknown, and in between are the doors of perception’ Aldous Huxley: The Doors of perception. 

– Gea Miljoen